۸۶ سال پیش وهابیت کوردل به بهانههای واهی، قبه و بارگاه ائمه اطهار(ع) در قبرستان بقیع را تخریب کرد؛ بارگاهی هشت ضلعی که حدود هشت قرن قدمت داشت و مزار امام حسن علیه السلام ، امام سجاد علیه السلام ، امام باقرعلیه السلام و امام صادق علیه السلام را در خود جای داده بود.
در ادامه فضیلت بقیع و چند عکس هوایی را ببینید ...
«بقیع» نام قبرستانی بسیار بزرگ و تقریباً مسطح است که مساحت آن بیشتر از مساحت مسجدالنبی(ص) بوده و تاریخ ساخت آن به دوران قبل از اسلام و زمان جاهلیت بر میگردد.
قبرستان بقیع در گذشته به این شکل نبوده و بر اساس کتب تاریخی، بیشتر قبور دارای بارگاه و ضریح بودهاند تا اینکه در هشتم شوال 1344 هجری قمری (1926 میلادی)، وهابیهای کوردل سعودی به دلایل واهی تمامی گنبدها و قبههای موجود را تخریب کردند. قبرستان بقیع، مدفن چهار امام شیعه امام حسن مجتبی(ع)، امام سجاد(ع)، امام باقر(ع) و امام صادق(ع)، «فاطمه بنت اسد» مادر امام علی(ع)، همسران پیامبر(ص) امسلمه، ماریه و ...، «امالبنین» مادر حضرت عباس(ع)، عقیل بن ابیطالب، «عبدالله بن جعفر» همسر حضرت زینب، و بسیاری از صحابه پیامبر نظیر عثمان بن مظعون (این شخص با عثمان بن عفان، خلیفه سوم تفاوت دارد)، ابوسعید خدری، همچنین عقیل بن ابیطالب، «عبدالله بن جعفر» همسر حضرت زینب، مقداد بن اسود، عباس بن عبدالمطلب، اسماعیل فرزند امام صادق(ع)، عاتکه و صفیه عمههای پیامبر(ص)، جابر بن عبدالله انصاری، شهدای واقعه حره، حسان بن ثابت و ... است.
فضیلت بقیع
در فضيلت بقيع حديثهاى متعدّدى از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل گرديده است. از جمله در حديثى چنين فرمود: «يحشر من البقيع سبعون ألفاً على صورة القمر ليلة البدر» «1»
از بقيع هفتاد هزار نفر محشور خواهند شد كه صورت آنان مانند ماه چهارده شبه خواهد درخشيد.
و در حديث ديگر چنين فرمود: «يحشر من هذه المقبرة سبعون ألفاً يدخلون الجنّة بغيرحساب وكأنّ وجوههم القمرليلية البدر»؛
«از بقيع هفتاد هزار نفر كه صورتشان مانند ماه چهارده شبه است محشور خواهند شد و بدون حساب وارد بهشت خواهند گرديد.»
درباره حضور شبانه رسول خدا صلى الله عليه و آله در بقيع و دعا و طلب مغفرت آن حضرت نسبت به اهل بقيع كه گاهى روز و گاهى شب هنگام انجام مىگرفت در حديث و تاريخ مطالب فراوان نقل شده است.
در حديثى چنين آمده است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله در بقيع حضور مىيافت و اهل قبور را بدين گونه مورد خطاب قرار مىداد. «السَّلامُ عَلَيكُم يا أَهلَ الْقُبُور يَغفِرُ اللَّهُ لَكُم وأنتم لَنا سلف ونحن بالأثر»؛ «3»
«درود بر شما خدا ما و شما را بيامرزد. شما پيش آهنگان ما بوديد و ما هم در پى شما خواهيم آمد.»
در حديث ديگر آمده است كه مىفرمود: «السلام عليكم قومٌ مؤجلون أتانا وأتاكم ما توعدون. اللّهم اغفر لأهل البقيع الغرقد»؛ «4»
«درود بر شما اى كسانى كه اجل شما و آنچه
تاريخ حرم ائمه بقيع(ع)، ص: 60
به ما و شما وعده دادهاند فرا رسيد. خدايا اهل بقيع غرقد را بيامرز.»
«إنّي امِرتُ أن أدعو لهم».
از عايشه نقل شده است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله شب هنگام و آنگاه كه همه چشمها به خواب مىرفت به آرامى رختخواب را ترك نموده و از منزل خارج مىشد. خود من و گاهى «بريره» خدمتكارم بهدستور من او را تعقيب مىكرديم و مىديديم كه به بقيع مىآمد و در آنجا توقّف طولانى مىنمود و مكرّر دستها را به سوى آسمان برمىداشت و به دعا و استغفار بر اهل بقيع مشغول مىگرديد. يكبار پس از مراجعت رسول خدا صلى الله عليه و آله از علّت اين عمل استفسار نمودم؛ در پاسخ من فرمود: «إنّي أُمرت أن أدعو لهم»؛ «من از طرف خدا مأموريت دارم كه بر اهل بقيع استغفار كنم.» عايشه مىگويد: عرض كردم اگر من به بقيع رفتم چه بگويم وبر آنان چگونه درود بفرستم. فرمود بگو: «السلام على أهل الديار من المؤمنين والمسلمين ويرحمهم اللَّه المستقدمين منّا والمستأخرين وإنّا إن شاء اللَّه للاحقون»